Image by Mike Goad from Pixabay
Wielokrotnie w warunkach wiejskich dochodziło do wielopokoleniowego zamieszkiwania w budynkach mieszkalnych, które zostały postawione przez rodziców czy dziadków. W miarę powiększania się rodzin podejmowano kroki aby doprowadzić do powiększenia budynku przez tzw. dobudówki. Nie można odmówić słuszności inwestującym w wybudowanie dobudówki, iż na wykonanie dodatkowych pomieszczeń przeznaczano znaczne sumy.
Spis treści:
Kto jest właścicielem dobudówki?
Zwykle dobudówki nie mają uregulowanego stanu prawnego i nie zawsze na ich wybudowanie zostało wydane pozwolenie na budowę. Stany faktyczne obejmujące dobudówkę w dużej mierze mają jeden wspólny element, mianowicie w dobudówce od wielu lat mieszka jedna rodzina stanowiąca oddzielne gospodarstwo domowe, często z podłączonymi odrębnymi mediami.
Jak uregulować własność dobudówki?
Aby doszło do uregulowania stanu prawnego nieruchomości z tzw. dobudówką należy przeanalizować stan faktyczny pod kątem spełnienia przesłanek ustawowych do zasiedzenia uregulowanych w art. 172 kodeksu cywilnego. Jeżeli przesłanki zasiedzenia są spełnione wówczas możliwe jest rozważenie złożenia wniosku o stwierdzenie zasiedzenia. Wynik przeprowadzonej analizy prawnej powinien wskazywać co stanowić ma przedmiot zasiedzenia.
Jak zasiedzieć dobudówkę?
Aby sąd stwierdził nabycie własności przez zasiedzenie tylko tzw. dobudówki domu wraz z gruntem na którym jest posadowiona konieczne jest dokonanie podziału budynku wraz z wydzieleniem odpowiedniego fragmentu gruntu. Podział nieruchomości musi być możliwy do wykonania, uwzględniający przepisy prawa budowlanego oraz rozporządzenia w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Jeżeli został złożony wniosek o stwierdzenie zasiedzenie fizycznie wydzielonej części nieruchomości, na której stoi budynek a opinia biegłego geodety lub opinia biegłego sądowego do spraw budownictwa wykaże, iż nie ma możliwości przeprowadzenia budynku, wówczas może wystąpić konieczność sprecyzowania stanowiska w sprawie w tym także zmodyfikowania wniosku.
Postępowanie w sądzie o stwierdzenie zasiedzenia części nieruchomości wraz z dobudówka?
W trakcie trwania postępowania sądowego wnioskodawca powinien wykazać za pomocą dowodów władanie tzw. dobudówką na zasadach posiadania samoistnego. Udowodnienie władania powinno także wskazywać obszar nieruchomości, wydzielony do indywidualnego posiadania oraz moment, od którego liczony jest czas nieprzerwanego posiadania samoistnego części nieruchomości wraz z dobudówką.
W postępowaniu istotne będzie także wskazanie na mapie do celów sądowych granic posiadania części nieruchomości wraz z budynkiem dobudowanym do istniejącego budynku a więc właściwe określenie przedmiotu zasiedzenia. Jeżeli okoliczności sprawy za tym przemawiają konieczne będzie wykazanie posiadania samoistnego poprzez np. udowodnienie korzystania z fragmentu nieruchomości w niezmienny sposób wykorzystując ją na cele mieszkaniowe i życiowe. W postępowaniu sądowym sąd staje przed koniecznością ustalenia czy doszło do spełnienia przesłanek ustawowych wymagań wskazanych w art. 172 kodeksu cywilnego. W celu uniknięcia pomyłek i przeniesienia ciężaru sprawy warto rozważyć pomoc adwokata od zasiedzenia.
Zasiedzenie dobudówki na rzecz rodziców.
Jeżeli rodzice wnioskodawcy samoistne władali częścią nieruchomości wraz z posadowioną na niej dobudówką, nie jest wykluczone stwierdzenie w postępowaniu sądowym zasiedzenia na ich rzecz, jeżeli zostaną spełnione przesłanki zasiedzenia. Uregulowanie spraw związanych z własnością nieruchomości przez następców prawnych może wiązać się z trudnościami dowodowymi, wskutek upływu czasu może już nie być świadków, którzy posiadali wiedzę o sytuacji faktycznej związanej z posiadaniem lub nie znają oni dokładnej historii rodzinnych i tym samym informacji o stanie faktycznym odnoszącym się do posiadania. Istotą instytucji zasiedzenia jest uregulowanie stanu prawnego, który nie znajduje odzwierciedlenia w sytuacji faktycznej, bowiem istnieją rozbieżności w ocenie tego, kto jest właścicielem nieruchomości. W związku z tym, iż dyrektywy interpretacyjne skłaniają się ku rozstrzyganiu wątpliwości na rzecz ochrony prawa własności, istotne jest aby procedury uregulowania stanu prawnego zostały podjęte w czasie, gdy powoływane w postępowaniu fakty są możliwe do udowodnienia m.in. osobowych źródeł dowodowych.